Een nieuw jaar met een nieuw gezicht. Rabobank West-Friesland en ik hebben een sponsorvoorstel getekend voor de aankomende 3 jaar tot de Paralympics 2020 in Tokio. Hiermee is de Rabobank hoofdsponsor voor mijn droom van Zilver in Rio naar goud in Tokio. Ik ben ontzettend trots op deze sponsor omdat ze in principe geen individuele sporters ondersteunen.

We hebben ons sponsorvoorstel getekend tijdens de West-friese sportverkiezing 2017 in het Park te Hoorn. Ik was voor de 4e keer op rij genomineerd en wederom mocht ik ook de award voor de 4e keer in ontvangst nemen. Toeval of niet maar deze werd uitgereikt door de directeur van de Rabobank: Tom van Roon. Er is meer dan het winnen van de wedstrijd

Trainen naar een nieuw uurrecord

De wat koude en natte dagen zijn lastig om buiten goed en effectief te trainen. Gelukkig zijn er goede alternatieven. En juist het fietsen op de baan in het sportpaleis van Alkmaar is uitermate goed geschikt voor mij. Vorig jaar heb ik hier een poging gewaagd om het wereld uur record van 40,821 kmh te verbeteren. Ik strandde op 40.185 meter. In eerste instantie was mijn poging om 1 uur minimaal 40 km per uur te rijden. (Omdat ik 40 jaar oud werd.) Dat doel was wel bereikt! Ik wordt dit jaar een keertje 41 en dus is het tijd voor een nieuwe uitdaging. Zoals het er nu naar uit ziet ga ik op 12 april een nieuwe poging doen. Ik zal me anders en beter voorbereiden. Ook mijn nieuwe fiets zal er duidelijk anders uitzien. Het grootste verschil zal in ieder geval zijn dat ik nu geen versnellingen meer heb. Met andere woorden, single speed. Dat maakt met name de start niet makkelijker. Spannend wordt het natuurlijk zéker! Maar de eerste testrondes zijn al hoopgevend!

Wintersport zitskiën

De winter na mijn vliegtuigongeval ben ik voor het eerst in aanraking gekomen met het zitskiën. Nauwelijks een jaar later mocht ik op uitnodiging van het Nederlands aangepast ski team meetrainen en uiteindelijk ook meedoen met een aantal slalom en reuzenslalom skiwedstrijden. Vervolgens ben ik begonnen als zitskileraar en zo nu en dan geef ik ook wat les of begeleiding aan beginnende of gevorderde zitskiërs.Om die reden ben ik afgelopen week samen met mijn gezin naar Oostenrijk afgereisd om 3 dagen skiles te mogen geven. Zelden of eigenlijk nog nooit heb ik les gegeven aan een doorzetter van dit kaliber. Nikki (35) is de eerste dag bij iedere bocht onderuit gegleden met de zitski maar na elke bocht ook weer opgestaan. De 2e ochtend hetzelfde verhaal. Bont en blauw zat ze  in de middag na de lunch weer lachend in de zitski. En toen ineens maakte ze meerdere bochten zonder te vallen. Een beetje geschrokken van haar eigen kunnen, maar enorm gelukkig dat het haar na 2 dagen lukte om de beginselen van het zitskiën onder de knie te krijgen. Chapeau chapeau! Wat geeft dat mij weer een hoop positieve energie, Opgeven is geen optie!