Tokio 2020: Stip op horizon weer verplaatst
De paralympiër Geert Schipper (triatlon) was erbij tijdens Rio 2016 én hij is erbij tijdens Tokio 2020. Vanwege het coronavirus moet hij wel een jaar langer wachten op hun tweede Spelen.
Hoewel de Paralympische Spelen van Tokio al eind augustus zouden beginnen had Schipper (42) zijn startbewijs nog niet op zak. Maar, zoals hij het zelf zegt, het had ’extreem raar’ moeten lopen wilde hij niet uitgezonden worden naar Japan. Hoewel het evenement door de coronacrisis nu een jaar later plaatsvindt zal dat tegen die tijd niet anders zijn. Schipper immers behoort in zijn sport tot de absolute wereldtop. Eén blik op het overvolle kastje zegt genoeg: waar de Spanbroeker start én gevrijwaard blijft van pech, valt hij in de prijzen.
Toch heeft vooral die ene zilveren medaille hem veel gebracht. “Zeker in de regio was ik al best een bekende sporter, maar die olympische plak heeft me nog meer zichtbaarheid gegeven. En uiteindelijk ook gezorgd voor meer doekoes in mijn zak, want ik ben door die medaille makkelijker in contact gekomen met mogelijke sponsors.”
Roem
Schipper weet dus wat de roem verdiend op de Olympus waard is. Toch staart hij zich er niet blind op. “Natuurlijk zijn de Spelen de belangrijkste wedstrijd. Vier jaar lang wordt de sport daarop geijkt. Maar dat komt vooral door de enorme aandacht die ervoor is. Want als je het nuanceert is het niets meer dan een multiculti wereldkampioenschap in een mediatechnisch breder daglicht.”
Denk nou alleen niet dat die nuchtere blik betekent dat hij in Tokio niet opnieuw succesvol wil zijn. Niet voor niets werkt hij zich 25 tot 30 uur per week in het zweet.
Schipper weet dus wat de roem verdiend op de Olympus waard is. Toch staart hij zich er niet blind op. “Natuurlijk zijn de Spelen de belangrijkste wedstrijd. Vier jaar lang wordt de sport daarop geijkt. Maar dat komt vooral door de enorme aandacht die ervoor is. Want als je het nuanceert is het niets meer dan een multiculti wereldkampioenschap in een mediatechnisch breder daglicht.”
Denk nou alleen niet dat die nuchtere blik betekent dat hij in Tokio niet opnieuw succesvol wil zijn. Niet voor niets werkt hij zich 25 tot 30 uur per week in het zweet.
Ook in coronatijd lag hij dinsdagochtend voor 9 uur alweer in het water bij een dorpsgenoot met een zwembad én krijgt hij dezer dagen het rijk voor zich alleen van de sportschoolhouder waar hij zijn krachttraining afwerkt. Het moet hem straks allemaal helpen nog succesvoller te zijn dan vier jaar geleden. Daarvoor moet hij afrekenen met Jetze Plat. Zijn landgenoot is de enige paratriatleet die sneller 750 meter zwemt, 20 kilometer fietst en 5 kilometer hardloopt.
Aerodynamica
Schipper heeft nu een jaar langer om zijn concurrent te besluipen. “Na Rio bekeek ik mijn splittijden en zag ik dat ik 38 km/u had gefietst. Dat vond ik toen loeihard. Als ik nu een wedstrijd onder de 40 ga, vind ik dat ik niet goed heb gefietst. Ik word dus nog steeds beter, maar dat geldt ook voor Jetze. Maar ik denk dat ik op het zwemmen nog wat tijd kan winnen én in het materiaal. Vooral in de aerodynamica.”
Die zilveren plak heeft gezorgd voor meer doekoes in mijn zak
Om dat laatste te testen zal Schipper zich in aanloop naar Tokio vermoedelijk richten op de training. “Voorlopig is het de vraag wanneer er weer wedstrijden zijn. Dit seizoen nog? Niemand die het weet. Maar ik ben bezig met een customized handbike; het beste van het beste en het nieuwste van het nieuwste. Ga ik die al gebruiken of pas volgend jaar? Dat zijn vragen waar ik nu mee bezig ben. Op mijn huidige handbike ga ik ook hard, dus kan ik hierop ook nog sterker worden om dan na de winter ’de winst van beter materiaal’ te pakken.”
Bron: Noordhollands Dagblad
Tekst: Vincent Schot
Foto: Marcel Rob
Oorspronkelijke artikel is een tweeluik met eveneens paralympiër Bas Takken (zwemmen).